1- تابستان و بهار : توی این دو تا فصل سوراخ پرواز رو باید متناسب با جمعیت کلنی بازکنیم . مثلا برای زنبور 10 قاب باید دریچه پرواز کاملا باز باشه و برای دو قاب زنبور 1 سانتیمتر کافیه . توی فصل عسل که زنبورا در حال تبخیر آب اضافی شهد هستند باید دریچه های پرواز رو تا حد ممکن باز کنیم .

2 – پاییز : برای جلوگیری از ورود موش و بید موم خوار و حمله زنبورای قرمز و زرد و جلوگیری ازغارت باید دریچه ها رو تا حد پرواز تنگ کنیم . اگه تو منطقه ما موش زیاده باید پشت کشویی دریچه پرواز یه میخ رو تا نیمه بکوبیم تا موش دریچه رو باز نکنه و تو کندو بره . اگه تو زمستون یا پاییز دیدیم که میخ از جای خودش در اومده باید بدونیم که یه موش توی کندو داره صفا می کنه .

3 – زمستان : در اواخر زمستون ممکنه توی زنبورستان غارت وجود داشته باشه که باید بهش دقت بشه .مهمترین کاری که باید تو زمستون بشه اینه که ما تخته پرواز ها رو از بابت دیدن چیز غیر عادی بازرسی کنیم تا همین اول سال از بیماری ها جلوگیری کنیم .

نکته 1: بعضی کشویی های دریچه پرواز توی دو جهت حرکت می کنن که یه طرف اون سوراخ های درشتی برای جلوگیری از ورود موش و زنبورقرمز داره .

نکته 2: اگه زنبورای زیادی رو جلوی دریچه پرواز درحال بال زدن دیدیم نشونه اینه که دریچه پرواز باید یه ذره باز تر بشه .  

نکته 3 : خیلی طبق ها هم دریچه دارن که تو فصل عسل و زمانی که کندو جمعیتش زیاده باید باز بشه .

1 –ملکه درون کندو باید جوان باشد . یعنی سینه اش دارای پرز های مخملی و شفافی باشد .

    *** در واقع ملکه تاس مساوی است با ملکه ی پیر .

2 – با تانی راه بره که این خودش بخاطر بزرگ بودن شکم ملکه است .

3 – پاهای بلندی داشته و شکمش روی قاب کشیده نشه.

4 – فاصله شکم وسینه اش زیاد باشد . در واقع ملکه ای که شکمش به سینه اش نزدیک باشد انعطاف لازم را برای تخم گذاری نداره.

5 – بالهای سالم و قرینه داشته باشه.

6 – شکم در انتها رو به پایین باشه.

7 – در ملکه های جفتگیری کرده تخم ریزی منظم باشد .(عدم همخونی)

 یکی از زنبورداران طریقه شربت دادن را بشرح ذیل انجام می دهد که با اجازه ایشان من کپی آنرا در پایین آورده ام . اگر کسانی نظری دارند و روش بهتری دارند می توانند بیان کنند تا استفاده نماییم.

1- شربت را از محلول شکر و آب به مقدار دو لیوان آب و یک لیوان شکر محلول درست می کنیم و تا 60? گرم می کنیم و بهم می زنیم .(مثلا برای 30 عدد کندو 8 لیوان شکر و 16 لیوان آب لازم است.)

 2 - همه کیسه های شربت رو توی یه سطل می زاریم .

3 - روی اونها مقداری شربت می ریزیم (تا حدی که فقط خیس بشن )

4 - پارچه رو کندو رو کنار میزنیم و کیسه رو مستقیم روی قابها می زاریم.

5 - زنبورا خودشون کیسه رو سوراخ میکنن و شربت رو می خورن .

مزایای این روش :

1 - در هر زمان از شبانه روز میشه این کار رو نجام داد .

2 - باعث غارت نمی شه .

3 - برای تغذیه زمستانی اگه یه کندو نیاز به 3 کیلو شربت داشت . می تونیم دقیقا سه تا کیسه 1 کیلویی براشون بزاریم .

4 - اوقاتی که ما نمتونیم هر روز شربت بدیم روش بدرد بخوریه .

معایب این روش :

1 - اگه کیسه با بره موم به قابها چسبیده باشه و ما کیسه شربت رو با بی احتیاطی برداریم .نایلون شربت پاره شده وکف کندو می ریزه .

2 - اگه شربت بیشتر از دو - سه روز تو کندو بمونه ترش میشه .

 3 - با این روش نمیشه به زنبورا تتراسایکلین داد و فوماژلین رو میشه داد .

یاد آوری اینکه من خودم(  نویسنده وبلاگ  برهانی 09159726351) محلوط آب و شکر را درظرفی ریخته (مثلا بشقاب) روی کندو قرار میدهم و قسمتی کمی از پارچه روی قابها را باز نموده تا زنبورها براحتی بتوانند رفت وآمد داشته باشند. ضمنا برای اینکه زنبورها در ظرف شربت خوری غرق نشود مقداری تکه چوب یا قسمتی از کیسه پلاستیکی را شسته و درون ظرف شربت قرار می دهم.

1 - عسل رو بعد از این که با یه صافی متوسط صاف کردیم داخل یه ظرف می ریزیم و یکی دو روز صبر می کنیم تا ناخالصی هاش بیاد بالا بعد اونا رو با یه کفگیر جمع می کنیم .

2 -  اگه عسلمون  جوریه که سریع رس می کنه  باید اون رو تو یه حلب گالوانیزه بریزیم و توی یه ظرف آب بزاریم و طوری که تا نیمه اون برسه .بعد زیرش رو با شعله کم روشن کنیم . بعد 24 ساعت عسل رو بسته بندی می کنیم

3 - وقتی می خوایم عسلا رو تو شیشه بریزیم بهتره اونو با صافی طوری نازک صاف کنیم .

4 - من خودم از یه بشکه گالوانیزه که زیرش شیر استراکتور داره و بالاش هم صافی فلزی داره استفاده می کنم .

5 - تو تمام مراحل باید توجه داشته باشیم اتاق یا چادرمون بوی خاصی نده و مرطوب هم نباشه .

6 - برای اینکه طعم و بوی عسلمون تغییر نکنه نباید دمای اون از 45 درجه سانتی گراد بیشتر شه .

7 - اگه عسلتون رو گرم نمی کنین بهتره قبل از فروش مشتری رو از نظر رس کردن عسل توجیه کنین .

8 - برای عسل هایی که ممکنه داخل بسته بندی رس کنن بهتره از ظروف شیشه ای استفاده کنیم تا بتونیم گرمشون کنیم ( البته داخل آب

برای اینکه در هر سال کندو هایمان رشد جمعیت بالا بهمراه تولید عسل ماکزیمم داشته باشیم باید کندو ها را در هر فصل تنگ کنیم (یعنی میزان جمعیت را با فضای کندو متناسب کنیم) .برای این کار تکه ای پارچه ، مشمع ، چوب و یا هرچه که در اختیار داشتیم رادر انتهای قاب های به پایین می اندازیم تا زنبور ها قادر به کنترل دمای داخل کندو باشند سپس یک قاب خالی یا شربت خوری را پشت آن قرار می دهیم .این کار را تا زمانی که تعداد قابهای یک کندو به 8 قاب برسد انجام می دهیم . فقط باید به یاد داشته باشیم که وقتی از مشمع استفاده می کنیم باید روی آن را با یک پارچه بپوشانیم تا در مجاورت رطوبت کندو عرق نکند و شرایط رشد قارچ ها (کپک) را پدید آورد . (خود من از یک تخته چوب + پارچه متقال استفاده می کنم و نتایج خوبی هم گرفتم - وقتی کندو به 8 قاب رسید تخته را روی پارچه و دقیقا روی محل پرورش نوزادان قرار می دهم )